ELEKTRİĞİN İCADI

Statik veya hareketli parçacıkların oluşturduğu fiziksel akıma elektrik denir. Elektrik maddenin ana kaynaklarından biridir ve parçacıklardan oluşur. Elektriğin en önemli olgusunu oluşturan parçacıklar negatif yüklü iyonlardır. Pozitif yüklü proton da elektriğin bir diğer unsurudur.

Elektrik yüklü cisimlerde çekim kuvveti meydana gelir. Aynı yükle yüklenmiş cisimler birbirini iterken zıt yükler birbirini çeker. Elektrik ısınma, aydınlanma ve haberleşme gibi konularda insanlara büyük olanaklar sağlamaktadır.

Elektriğin Tarihi

Eski Yunan döneminde elektrik kehribar taşlarının birbirine sürtülmesi sonucu kürk gibi hafif nesnelere dokundurulduğunda bunları çekebildiği keşfedildi. Elektrik atomunu bilimsel anlamda ilk inceleyen kişi William Gilbert’dir. Gilbert on altıncı yüzyılın sonlarında statik elektrikle manyetizma arasındaki ilişkiyi bilimsel yöntemler kullanarak araştırmıştır. Ayrıca elektrik yüklerini pozitif ve negatif olarak isimlendiren kişi de Gilbert’tir.

1800’lü yılların başında Volta, pilleri icat etti. Davy iki farklı yükteki kömür akımını kullanarak elektriği ısı enerjisine dönüştürdü. Christian Orsted, içinden elektrik geçen bir iğneden hareket gözlemledi ve elektriğin manyetik alan oluşturduğunu keşfetti.

Elektriğin günlük hayatta kullanılması ise 1800’lü yılların sonlarına doğru gerçekleşti. Theoplinne Gramme elektrik yüklerinin kablolar yoluyla bir yerden başka bir yere taşınacağını keşfetti. Edison 1881 yılında ABD’de ilk elektrik üretim tesisini kurdu. Böylece evlerde ve sanayide elektrik kullanılmaya başlandı. Elektriğin bulunmasıyla aydınlatma lambaları da icat edildi ve böylece insanlar kandiller veya fenerler kullanarak yapılan aydınlatmayı terk etmeye başladı.

0 yorum:

Yorum Gönder