Burada Nazilerden kaçıp ABD'ye sığınan, Alman fizikςiHansBethe tarafından kuramsal bölümün önderi olarak atandı. Bu görevi aldığında henüz 24 yaşındaydı. Manhattan Projesi'nde Feynman, kritik kütle iςin gerekli olan uranyum miktarını tespit etmek iςin çalıştı. Hipotezini denemek iςin Los Alamos'u havaya uçurmadan birçok deney araçları geliştirdi. OakRidge uranyumun parçalanması sırasında güvenlik sorunuyla uğraşırken, Feynman çalışanların ışıma zehirlenmesinden korunması iςinprosedürler geliştirdi. Savaş sonrası Bethe'yi takip ederek, Cornell Üniversitesi'ne gitti. Feynman burada atomaltı parçacıkların karmaşık yaρısıiςin basit bir gösterim geliştirdi. Onun bu gösterimi Feynman Çizelgeleri olarak bilinir.
Yirminci yüzyılın en ilham verici ve renkli fizikçilerinden Feynman, 1918 ve 1988 yılları arasında yaşadı. Işık ve maddenin nasıl etkileştiğine dair quantum elektrodinamiği olarak bilinen teorinin gelişiminde kilit bir rol oynadı. Bu çalışmaları sayesinde de 1965 yılında Nobel ödülünü kazandı. 1986 yılında Challenger uzay aracının patlamasını araştıran Rogers komisyonu üyesi olarak, quantum hesaplamaları ve nanoteknoloji alanında da çalışmalar yürüttü. Bateri çalan, konsantre olmasına yardımcı olduğunu söyleyerek striptiz kulüplerinde fizik problemleri çözen ve uyuşturucularla “deneyler yapan” bir bilim insanı olarak da anılır.
New York şehrinin bir banliyösü olan Far Rockaway'de doğdu ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü ile Princeton'da öğrenim gördü. 1942'de doktorasını aldıktan sonra, birçok başka genç fizikçiyle birlikte, Los Alamos, New Mexico (ABD)'da, atom bombasının geliştirilmesinde çalıştı. Savaş bittiğinde önce Cornell'e ve 1951'de California Teknoloji Enstitüsü'ne gitti.
Feynman, 1940'ların sonunda, yüklü parçacıklar arasındaki elektromanyetik etkileşmeyi betimleyen görelilikli kuantum kuramı olan kuantum elektrodinamiğine önemli katkılarda bulundu. Bu kuramdaki ciddi bir sorun, sonuçları arasında sonsuz büyüklüklerin bulunmasıdır. Bu büyüklükler, yeniden normlama adı verilen bir süreçle, başka sonsuz büyüklükler çıkarılarak ortadan kaldırılır. Bu adımın matematiksel açıdan kuşkulu olmasına ve hâlâ bazı fizikçileri rahatsız etmesine rağmın, kuramın son halinin, bütün öngörülerinde çok duyarlı olduğu gösterilmiştir. Feynman tövbekârlıktan uzak bir biçimde "Peşinde olduğumuz felsefe değil, gerçek nesnelerin davranışıdır," demiş ve kuantum elektrodinamiği ile deney arasındaki uyumu, New York ile Los Angeles arasındaki uzaklığı, bir tek saç telinin kalınlığına eşit bir duyarlıkla bulmaya benzetmiştir.
1965'te Feynman, kuantum elektrodinamiğinin iki diğer öncüsü, yine bir Amerikalı olan
Feynman’ın fiziğe diğer önemli katkıları sıvı helyumun mutlak sıfır yakınındaki davranışının açıklanması ve elemanter parçacıklar kuramının geliştirilmesi konusundaki katkılarıdır. 1965’te Feynman, kuantum elektrodinamiğinin iki diğer öncüsü, yine bir Amerikalı olan JulianSchwinger ve Japon, Şin-IçiroTomonaga ile birlikte Nobel ödülünü almıştır. Üç ciltlik “Fizik Üzerine Dersler” kitabını yazmıştır. Ayrıca 1986 yılında Challenger felaketini araştıran Rogers komisyonunda yer almıştır. Bilime ve öğrenme konusundaki görüşünü yansıtacak en güzel cümlesi şudur:
Şüphe ve belirsizlik içinde, bilgiden yoksun olarak yaşayabilirim. Bence bu şekilde yaşamak, yanlış olabilecek cevaplarla yaşamaktan daha ilginçtir.
0 yorum:
Yorum Gönder